De laatste maanden van 2012! - Reisverslag uit Oranjestad, Aruba van Esther Keetlaer - WaarBenJij.nu De laatste maanden van 2012! - Reisverslag uit Oranjestad, Aruba van Esther Keetlaer - WaarBenJij.nu

De laatste maanden van 2012!

Door: Esther

Blijf op de hoogte en volg Esther

06 Januari 2013 | Aruba, Oranjestad

Bon tardi tur hende, de beste wensen voor het nieuwe jaar! Dat al jullie voornemens mogen uitkomen, maar vooral dat jullie mogen genieten van weer een nieuw jaar!

De laatste update is al weer een tijdje geleden, er is dan ook voldoende gebeurd in die tijd. Bereid je maar voor op een lang, maar hopelijk leuk verhaal.

Eind oktober heb ik meegedaan met een Zumbathon voor Pink Ribbon. Een uur Zumba op land en 45 minuten Zumba in het water. We hebben daarmee een mooi bedrag opgehaald voor het goede doel.

In oktober hebben we helaas afscheid moeten nemen van mijn lieve opa. "Oude opa" zoals Daan en Nessa hem noemden. Dankzij de hedendaagse technologie kon ik toch bij de avondwake en de uitvaart aanwezig zijn. Door middel van onze IPad en de IPhone van Nick kon ik alles zien en horen wat er in Noord-Scharwoude gebeurde! Het betekende wel dat ik voor de uitvaart al om 4.15 mijn bedje uit moest, maar het was het waard! Dit vond ik heel fijn, omdat ik het verlies van opa op deze manier toch heb weten af te sluiten. Bedankt!

Eind oktober waren de Monstertrucks op Aruba. Ze stonden eerst een week lang bij het Renaissance. Daar kon je dan de auto’s van dichtbij bekijken. En er natuurlijk mee op de foto! Dat was heel leuk! Wat zijn die banden groot!!!! Op vrijdagavond zijn we toen naar de show geweest, dat was erg leuk en erg luid! Wat een herrie maken die wagens, maar het was heel indrukwekkend.

Begin november doen we met school altijd mee met de strand schoonmaak dag. We gaan dan op een strandje hier in de buurt al het afval oppakken met kinderen van de verschillende klassen. Daan en Nessa hebben weer heel goed geholpen. We hebben aardig wat zakken gevuld, maar het wordt toch elk jaar minder wat we op moeten ruimen. Dus dat gaat goed.

11 november is de dag…… Ja, ook hier hebben we aan Sint Maarten gedaan. Hoewel Halloween hier op Aruba ook een hele happening is, wordt door de Nederlanders ook Sint Maarten in eer gehouden. Op zaterdagmiddag hebben we bij een vriendin in de tuin een lampion gemaakt, met heel veel andere kinderen en op zondagavond mochten we toen bij 10 adresjes langs gaan. Dat gebeurde natuurlijk voornamelijk met de auto, maar we hadden ook 3 adresjes die dicht bij elkaar lagen en dat hebben we lopend gedaan. Dan denk je toch wel weer even terug aan Nederland…..

Ook de Goed Heiligman is op Aruba geweest. Op 18 november kwam hij met zijn bootje aan. En dat gaat hier op Aruba echt op zijn Arubaans: poko-poko en met veel harde muziek. Daan en Nessa hebben weer veel snoepjes gekregen van de pieten.

Op 19 november zijn we weer naar het vliegveld gegaan om dat mam op bezoek kwam! We hadden er heel veel zin in en hebben ook leuke dingen met elkaar gedaan. We zijn met de pick-up door National Park Arikok gereden. We hebben de grotten bekeken en de mooie kust.
Tijdens het bezoek van mam hebben we Sinterklaasavond gevierd. Met twee zakken vol cadeautjes! Daan en Nessa zijn weer enorm verwend. Dank u, Sinterklaasje! Ook hebben we met de pick-up over de Noordkust gereden. Dit is iets wat wij ontzettend leuk vinden om te doen. Ik ga met de kinderen in de laadbak zitten en Dick rijdt over alle hobbels en stenen. Met mam hebben we dit ook gedaan, mam heeft wel in de cabine gezeten ;-). We zijn ook nog even naar het strand geweest en daar kwamen we zo maar een zwarte piet tegen. (Wat zal dit het warm gehad hebben, pfff.) Op maandag 3 december hebben we mam toen weer afgezet op het vliegveld en vanuit de tuin hebben we naar het vliegtuig gezwaaid.

Na Sinterklaas is het dan al weer tijd om de kerstboom te versieren. Dit blijft hier een bijzondere ervaring: in je korte broek met het zonnetje op de achtergrond in de kerstsfeer proberen te komen. Muziekje op de achtergrond, tja, het is toch moeilijk.

Wij houden er erg van om naar de Natural Pool te lopen. Dat is een wandeling van ongeveer 30 minuten. Dus we hebben vrienden uitgenodigd en hebben de wandeling op zondag 16 december weer gemaakt. We verzamelen dan bij een bakkertje en vanaf daar rijden we naar Daimari. Dit keer hebben we de pick-up vol geladen en zijn met één auto er naartoe gereden. Het was weer super gezellig, heel mooi en lekker verfrissend!

Op maandag 17 december hadden we de Kerstviering op school. Om 6 uur kwamen de kinderen op school, gingen we in de klas lekker eten met elkaar, verhalen voorlezen en naar muziek luisteren. Daarna gingen we naar de onderbouwkant, daar was een gaita (muziek). Alle kinderen van de school waren daar aanwezig, dat was heel erg leuk! Op dinsdag had ik nog bezinning en toen kon de vakantie beginnen.

Met natuurlijk de belangrijkste gebeurtenis van de vakantie: de aankomst van Paul, Veronique, Mike en Kian. We hebben er 11 maanden naar uitgekeken en toen was het eindelijk zo ver!
We zijn naar Ayo Rock geweest. Helaas stopte mijn auto er mee, vlak voordat we er waren….. Dus op sleeptouw weer terug naar huis. 1e kerstdag hebben we met vrienden gevierd. We zijn met z’n allen naar een vriend gegaan en hebben daar samen een buffet gemaakt. We hebben heerlijk gegeten. Op
2e kerstdag zijn we naar Baby Beach gegaan. Lekker zwemmen, spelen met zand, voetballen, beachtennissen en relaxen. We hebben daar de barbecue aangestoken en heerlijk gegeten bij de ondergaande zon. Super geslaagd.
Veronique en ik hebben genoten van een high tea bij de Suikertuin. ’s Avonds zijn we rond gaan rijden om alle mooi versierde huizen te zien, met als toppunt Cas di Luz. Dit jaar was het een kapelletje met een cunucu huis. De dag erna zijn we met de kids naar het Waterpark geweest. Dat blijft leuk. Ook de volwassenen voelen zich daar weer kind.
Zoals ik al eerder zei, is voor ons de Natural Pool één van de mooiste plekken van Aruba, dus die wandeling hebben we ook met de familie Schipper gemaakt. Kian kon fijn in de rugdrager en Mike heeft het heel stoer zelf gelopen!
Op Oudjaarsdag wilden we graag weer naar het waterpark, maar dat was helaas gesloten. Dus zijn we naar het Westin gegaan, omdat daar een grote pion in het water staat, waarvan je kunt springen. (Of natuurlijk gegooid worden ;-)) ’s Avonds was het toen Oud & Nieuw. Eerst om 7 uur contact gehad met Nederland, tijdens de barbecue. Daarna nog even spelletjes gedaan en om half 12 de kids wakker gemaakt. In onze straat is het de traditie om honderdduizendklappers neer te leggen. Een stuk of 7 achterelkaar! Dat zou zijn om de kwade geesten te verjagen, daarom doe je het bij je huis van muur tot muur. Alle buren lopen er dan samen achteraan. Dit betekende dat we met een groepje zo’n 10 minuten achter knallen aan liepen. Een bijzondere ervaring.
Op Nieuwjaardag hebben we meegedaan aan de Nieuwjaarsduik, compleet met Unox muts. Oké, vergeleken met Nederland is de temperatuur veel fijner. Maar vooraf heb ik meegedaan aan de Zumba op het strand. Tussen 11 en 12 in de brandende zon een Zumba-workout doen is best warm, dus de verfrissende duik erna was voor mij erg fijn. Na afloop hadden we heerlijke Unox erwtensoep.
En op de laatste dag zijn we met de auto naar de Natural Bridge en Bushiribani gereden. We hebben nog een klein stukje van de Noordkust gezien en toen was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen. We hebben de koffers afgeleverd, een pizza gehaald en die toen op het strand opgegeten, zodat de familie Schipper hun eigen vliegtuig kon zien landen. Met pijn in het hart hebben we afscheid genomen, maar in april zien we elkaar weer! Dat verzacht de pijn. Wij zijn daarna nog langs de startbaan gaan staan en hebben het vliegtuig zien vertrekken.

Nou, het is een heel verhaal geworden. Gisteravond is het begin van de carnaval geweest met de Fakkeloptocht. Het volgende verslag zal daar dus over gaan, samen met het bezoek van pap en mam en tante Reinie. Nog twee en een halve week te gaan! Maar er zullen vast en zeker nog meer leuke dingen gedaan gaan worden! Ook krijg ik dan antwoord of mijn verlenging goed gekeurd wordt. Fingers crossed. Tot de volgende keer.

  • 06 Januari 2013 - 19:16

    Jacob Kaas:

    Leuk verslag. Alleen dacht ik dat \sinterklaas het hele jaar in Spanje verbleef, maar nu blijkt dat hij ruim 8 maanden op Aruba zit. Kan ik me overigens wel indenken hoor. Lekker warm en relaxed. Groejes, ook van mama en tot ziens.

  • 07 Januari 2013 - 19:17

    Nelleke:

    Wat weer een heerlijk gezellig verslag. Wij vonden het ook fijn dat je erbij was met opa's overlijden. Kerst inderdaad anders voor jullie, zeker als je de foto's ziet. Koude Nieuwjaarsduik voor Hans, Nick en Inge, bij jou om af te koelen.
    groetjes ook van Jacob, Nelleke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Esther

Wij, Dick, Esther, Daan en Nessa, wonen voor minstens vijf jaar op het mooie eiland Aruba. We genieten hier van zon, zee, strand en mooi weer. Esther heeft een baan in het onderwijs en Dick is tuinman/klusjesman. Daan en Nessa gaan hier nu naar de tweede klas van de basisschool (bij mama) en vermaken zich prima. Ayo.

Actief sinds 05 Dec. 2010
Verslag gelezen: 584
Totaal aantal bezoekers 100446

Voorgaande reizen:

17 April 2009 - 07 Mei 2009

Curacao 2

01 Oktober 2007 - 23 Oktober 2007

Curacao 1

02 Augustus 2004 - 16 Augustus 2004

Vakantie Kreta

01 Juli 2002 - 21 Juli 2002

Huwelijksreis

12 Mei 2000 - 14 Mei 2000

Parijs

12 Juli 2010 - 30 November -0001

Ons leven op Aruba

Landen bezocht: