Het heeft even geduurd.......

Jaaaa, hier is hij dan, het nieuwe verslag. Dit verslag zal waarschijnlijk wel wat langer worden, want het vorige verslag is van afgelopen augustus geweest….

Allereerst het nieuwe schooljaar: dit is weer goed begonnen. Daan en Nessa zitten nu in verschillende klassen. Ze vinden dit erg leuk. In het begin was het wel vreemd en zeiden ze af en toe dat ze bij de ander in de klas wilden, maar dat kwam dan meer omdat er in de andere klas iets leuks gedaan werd. Of omdat daar iets van speelgoed of ontwikkelingsmateriaal was, wat de ander ook erg leuk vindt. Ze leren dit jaar in de klas meer Nederlands (voor Daan en Nessa natuurlijk bekend), als voorbereiding op klas 1 voor volgend jaar. Hier op Aruba krijgen de kinderen in klas 1 leesonderwijs in het Nederlands. De methode Veilig Leren Lezen wordt hier aangeboden aan de kinderen. Maar aangezien er bij de meeste kinderen thuis alleen Papiaments gesproken wordt, is het wel zaak dat de kleuterscholen daar aandacht aan besteden. Dat is niet op alle kleuterscholen het geval, maar gelukkig gebeurd dat bij Daan en Nessa wel.
Daan zit nu bij twee juffen in de klas. Op maandag, dinsdag en woensdag heeft hij juf Roosmarie en op donderdag en vrijdag heeft hij juf Mariska als juf. Dit is voor hier op Aruba een uitzondering. Er zijn bijna geen parttime banen in het onderwijs.
Nessa krijgt dit jaar les van een meneer, meneer Dilo. Een ontzettend leuke meneer, die heel lief is voor de kinderen en gitaar kan spelen. Dus hij heeft meteen goed gescoord. Nessa vindt het geweldig bij hem in de klas. Bij Nessa in de klas hebben ze een extra ‘kind’, Bonnie. Dit is de logeerbeer. Bonnie is al twee keer met Nessa mee naar huis geweest. Bonnie moet dan overal aan meedoen, van een spelletje doen tot het tandenpoetsen en haren borstelen voor het naar bed gaan.
Ik zelf heb dit jaar een ontzettend leuke en lieve groep met kinderen in de klas. Ik geniet echt elke dag. In het begin heb ik me enorme zorgen gemaakt om het rekenonderwijs, maar gelukkig bleken die zorgen niet nodig. De kinderen doen echt enorm hun best en we zijn alweer bijna aan het eerste rapport toe hier.

Begin september kwam er bij ons weer een enorm lief hondje aangelopen. Ze wilde niet meer weg en Daan en Nessa waren ook meteen weg van haar. We hebben haar Lana genoemd, maar ze lijkt net op Bambi. Lief, bruin, met mooie, rechtopstaande oortjes. Ivy vindt het heel leuk dat ze weer een speelmaatje heeft. Lana luistert al heel goed en ook aan de lijn kan ze al heel goed meelopen.

In augustus hebben we nieuwe vrienden leren kennen. Zij hebben ons het afgelopen jaar aldoor al gevolgd op deze website, dus ze waren al helemaal op de hoogte van hoe het met ons ging. Ze hebben op een gegeven moment contact gezocht en toen hebben we afgesproken. Het klikte meteen enorm leuk. Ja, Agnes en Pieter, nu worden jullie ook eens op onze site genoemd, we worden zo vaak bij jullie genoemd ;-). De dochters van Pieter en Agnes zijn ontzettend lief en Daan en Nessa hebben er echt twee hele leuke, nieuwe vriendinnetjes bij. Daan en Nessa hebben daar al een keer gelogeerd, zodat papa en mama een avondje konden gaan stappen. En Esther is al een keer met Agnes naar de bioscoop geweest. Dat is echt leuk hier, door de week betaal je 11 gulden voor twee kaartjes, dat is nog geen 5 euro ;-). Op Dick zijn verjaardag hebben de vier kids in ons bed geslapen, zoals op de foto te zien, geweldig. Vier van die prachtige slapende kindjes. Wat zijn ze dan toch lief!!

Begin oktober zijn we naar de familiedag bij de ezeltjesboerderij geweest. Dit was weer fantastisch. Nessa gaat opa achterna, want dit sloeg een spijker met een paar krachtige slagen zo het hout in. Ook het schminken was heel leuk (vooral hoe Daan zijn t-shirt er aan het eind van de dag uitzag: hij had het warm en veegde zijn gezicht even af…..).

Toen kregen we begin oktober te horen dat ze met de muur zouden gaan beginnen. We waren heel blij. Daan en Nessa vonden de graafmachine helemaal geweldig. Wat een kracht zit er in zo’n apparaat en wat zijn die wielen groot, net zo groot als dat Daan en Nessa zijn.
Helaas was het van korte duur, er is nu al ruim een maand niks meer gedaan en zitten wij in de bende…. Leuk zo’n huurbazin…. :-$.

Dick heeft ondertussen ‘echt werk’. Hij heeft 10 tuinen die hij elke maand onderhoud. Hierdoor heeft hij enkele dagen per week vast werk. Dit is wel erg fijn, financieel gezien, maar ook voor Dick zelf. Hij voelt zich nu weer wat nuttiger. Gelukkig kan hij wel om half 1 de kinderen van school halen, dus dat is ontzettend goed geregeld.

Met mijn ouders hebben we weer ontzettend veel leuke dingen gedaan. Maar het leukste was toch wel de tocht met de catamaran. Wat gaaf was dat! Lekker zwemmen en springen vanaf de boot. Achterop de boot was een glijbaan en dit vonden Daan en Nessa het leukste! Lekker glijden en dan weer naar de trap zwemmen, weer aan boord klimmen en weer opnieuw glijden en zo maar door. Ook het springen vanaf de boot in de zee was geweldig. Papa en mama werden hierdoor ook weer kind.
Opa heeft ook gesnorkeld tijdens één van de stops. Helaas zijn papa en mama wat verwend door andere plekken langs Aruba voor wat betreft snorkelen. Wij vonden het op deze stops wat ‘tegenvallen’. Het wrak bij de tweede stop was wel weer fantastisch. Dick heeft het zelfs heel voorzichtig aangeraakt.

Na het bezoek van pap en mam hadden we twee dagen ‘rust’ en toen kwam mutti gezellig op visite. Ze was erbij toen we onze verjaardagen op het strand hebben gevierd. Gelukkig voor Esther, zij heeft haar verjaardag dit jaar vele malen beter gevierd als vorig jaar (voor degenen die het niet weten: toen lag ik in het ziekenhuis en mocht ik niks eten…. Aan het eind van de dag gelukkig een bakje Yellow (drilpudding). Het feestje was enorm gezellig!!

In de week erna hebben we een nieuwe barbaque gekocht (ja, collega’s, eindelijk!). Dick was helemaal in zijn hum! Mam, bedankt!

Verder zijn we nu druk bezig met de verhuizing. We gaan per 1 december in Savaneta wonen. Vlakbij mijn school. Stenen en planten uit onze tuin hebben we aan Pieter en Agnes gegeven, hun tuin wordt ondertussen ontzettend mooi. Ook onze houten vlonder past daar precies, zodat er nu toch nog iemand van kan genieten. Dick is regelmatig bij Pieter geweest om te helpen en andersom helpt Pieter ons nu regelmatig bij het nieuwe huis! Super zulke vrienden.

Op vrijdag 11 november hebben we weer Sint Maarten gereden. Ja, dat doen we hier met de auto. Aangezien de adresjes waar we snoep mochten ophalen niet naast elkaar lagen…. Op woensdag hebben Daan en Nessa eerst met papa een mooie lampion gemaakt. We kwamen met twee tassen vol snoep thuis, maar ook met een slapende Daan en Nessa….

Afgelopen zaterdag hebben we weer meegedaan met de Beach Clean Up dag van Aruba. Verschillende scholen hebben zich ingezet op deze dag om de stranden van Aruba schoner te maken, in de hoop dat de mensen zich meer bewust worden van het afval dat ze achterlaten. Nou, volgens mij heeft het gewerkt. We hebben zeker de helft minder op moeten ruimen als vorig jaar. We waren nu na een uurtje werken eigenlijk al klaar. Fantastisch zo goed als de kinderen geholpen hebben. Ook Daan en Nessa hebben heel goed geholpen! Nu hopen dat we volgend jaar weer minder op hoeven te ruimen.

En toen afgelopen zondag: jawel, de Goedheiligman is hier ook aangekomen. Gelukkig wel een dag later, anders hadden Daan en Nessa ‘het geheim’ vast wel doorgehad. In één dag in Nederland aankomen én op Aruba, dat kan niet. Zondagmiddag gingen we dus weer gezellig naar de haven om de boot van Sinterklaas te zien aankomen. Wat een mooi feest is dat! Er waren heel veel pieten bij en er werd heel veel snoep uitgedeeld. De pepernoten werden meteen opgegeten, maar het snoep werd bewaard. Papa en mama gingen met zakken en een tas vol naar huis. We hebben genoeg snoep voor de komende maanden!

De komende weken (en de afgelopen weken) staan vooral in het teken van de verhuizing. Vanaf zaterdag 26 november wonen wij niet meer in Sabana Basora Noord, maar dan in Savaneta. Voor degenen die op de hoogte zijn, jullie snappen waarom we zo blij zijn! Voor de anderen, maakt niet uit. Het nieuwe huis heeft een appartementje ernaast, zodat pap en mam en mam (en andere gasten, die van harte welkom zijn!!!!) een eigen plekje hebben als ze hierheen komen. De keuken is al voor de helft ingericht en ook de speelhoek voor Daan en Nessa begint al vol te raken.

Het volgende verslag zal dus vanaf een ander adres komen. Hopelijk zal het niet weer zo lang duren…. Nou, het verslag is inderdaad wat lang geworden, dat krijg je ervan, Esther, als je niet zo vaak iets schrijft. Voor nu: ayo y te oro (doei en tot ziens).